jako jednemu z najważniejszych ośrodków Mezopotamii, dorabiano wielką i chwalebną przeszłość. Gdzieś w XVIII w. p.n.e. Hammurabi, twórca państwa starobabilońskiego, uczynił go swoją stolicą. Kolejny okres wielkiego rozkwitu Babilonu nastał po upadku państwa asyryjskiego, za panowania wielkiego króla Nabopolasara (625-605 r. p.n.e.) i jego syna Nabuchodonozora II (604-562 r. p.n.e.). Ten ostatni opanował Syrię i Fenicję, pokonał Egipcjan, po zdobyciu Jerozolimy (597 r. p.n.e.) wziął Żydów w "niewolę babilońską", a miasto zniszczył. Nabuchodonozor był też wielkim budowniczym, za jego rządów Babilon stał się jednym z najwspanialszych miast świata. To on kazał