się tej, która <br>ma być synową jego pana.<br>Oderwano spłakaną Rebekę od matki. <br>- Chceszli jechać jutro z rana z tym oto mężem od matki twojej i rodzeństwa <br>twego do domu Izaaka syna Ab-Rahamowego?<br>Zaczerwieniła się, spuściła nisko głowę, łzy płynęły sznurkiem po jej twarzy, <br>ale wyszeptała: Chcę.<br>Kamuel syn Nachora mruknął półgłosem bratu:<br>- Skoro wydajesz najmłodszą, lepiej, że wyjedzie szybko, nie budząc niczyjego <br>zdziwienia...<br>- Słuszna twoja mowa, bracie - przyznał Batuel i uspokoił się od razu. Zaczęli <br>jeść, pić i weselić się. Tylko Dinah była chmurna nie mogąc sobie darować, że <br>nie napoiła starego cudzoziemca. Wszyscy członkowie rodziny ściskali kolejno <br>Rebekę