odrobinę starsza i wyższa o trzy centymetry.<br>Wierzyłam, że Jadwiga znajdzie jakiś sposób, podejmie męska decyzję. Tak straszliwie mi na niej zależało. <br>- Nie śpisz? - usłyszałam nagle głos Marka. Nie odpowiedziałam.<br>Wyciągnął do tyłu rękę i podał mi landrynkę. Wzięłam bez słowa. On też już się nie odezwał. Włączył cicho muzykę. Naciągnęłam koc na głowę i znowu zasnęłam.<br>A jak znowu otworzyłam oczy, samochód stał już przed schroniskiem. Przez uchylone drzwi sączyła się smuga światła. Kamienne schody zapraszały. Tam gdzieś w środku czekała na mnie Jadwiga. <br>- Możesz spać w samochodzie - powiedział Grzesiek.<br>Podniosłam się gwałtownie. Wstrząsnął mną dreszcz. <br>- Dziękuję! - zawołałam. Wbiegłam po