W zależności od zmian przepływów zmienia się zawartość zawiesiny w cyklu dobowym (rys. 6.14a). W ciągu sezonu ablacji pojawia się okresowo wyraźny wzrost koncentracji zawiesiny związany ze skokami wielkości przepływów (rys. 6. 14b). W obu przypadkach maksymalna zawartość zawiesiny poprzedza maksimum przepływów. Jest to bardzo typowe dla rzek lodowcowych. Najwięcej materiału odrywa się we wczesnej fazie, gdy przepływy rosną, stąd maksymalna koncentracja tuż przed maksimum przepływów. N.Humphrey i in. (1986) tłumaczą szczególnie dużą ilość zawiesiny podczas miniszarży (por. rozdz. 7.4) uwalnianiem się z rezerwuaru podlodowcowego wód na skutek przyspieszonego ruchu. „Poduszka” wodna, wraz z migracją fali