dojrzeć jakiś statek. (s. 134)<br> Jeszcze raz zatem szybko skierował lornetkę w stronę, gdzie zatrzymał się wzrok kapitana. Widnokrąg był "czysty".<br> - Kto, panie kapitanie? - spytał.<br> - StAAAtek!<br> - Jaki, panie kapitanie?<br> - Ten! - szczęka i wzrok kapitana wyraźnie były skierowane na jeden punkt na horyzoncie.<br> Oficer zniknął w lornetce. Wrócił, ale bez statku. Nie dowierzając własnym oczom i lornetce, spytał cicho stojącego obok sternika, który na rozkaz kapitana musiał zawsze przebywać na mostku, aby być pod ręką. Teraz miał służbę Feluś Pękalski.<br> - Feluś! Widzisz ty jakiś statek?<br> - Nie widzę, jak pragnę zdrowia! Stary zagina! Nie ma żadnego statku - wyszeptał sternik.<br> - Nie ma żadnego statku, panie