Antonella zgorszyła się:<br>- Wstydź się! To jest bluźnierstwo. Sandra byłaby tym oburzona!<br>Wtenczas Wieśniewicz przechylił się i lekko dotknął ustami kącika jej warg.<br>- Nie tylko tym - powiedział cicho. &lt;page nr=207&gt; Po czym głośno:<br>- W takim razie napijmy się za młodość! Żywi czy umarłi, młodzi, jak się okazuje, wszędzie teraz mają większe szanse. Niebawem po wypiciu koniaku zdecydowaliśmy się wracać.<br>Na dworze, pomimo żeśmy się na nie przygotowali, zaskoczyło nas zimno. Szczękając zębami i w biegu wkładając Antonella futerko, my z Wieśniewiczem - swetry i okręcając szyje szalikami, któreśmy z sobą wzięli, dopadliśmy samochodu.<br>- Panno święta, toż to formalny mróz! - nie przestawała się skarżyć kuzynka