od razu rozumiało się, że przyjdzie jutro.<br><br>- Prawda? Prawda, mamo? - prosiłam po jej odejściu, <br>mimo że brwi Frulein Anny znajdowały się już <br>prawie na początku czoła.<br><br>- No dobrze, już dobrze! - śmiała się matka. - Właściwie <br>to masz trochę za mało towarzystwa.<br><br>Ale tego to już Frulein Annie było naprawdę za wiele. <br>Nieco drżącym i śmiesznie załamującym się <br>głosem zapytała, czy "gndige Frau"* uważa, <br>że ona nie potrafi należycie zająć Krysi? I czy <br>potrzeba aż do tego naprawdę jakiejś "dziewczynki <br>z podwórza"? <br><br>Mama, którą znowu bolała głowa, niechętnie machnęła <br>ręką: <br><br>- Ale cóż znowu! Cóż znowu! Nie powiedziałam <br>przecież nic podobnego! Każdemu dziecku potrzebne