również nieco zdenerwowany kierownik pracowni, pracowicie wertując odnalezioną książkę spóźnień i szukając w niej jakiegoś śladu, który by wytłumaczył tajemniczą kradzież.<br>Przez kilka następnych dni personalna szukała, kierownik myślał, a Lesio beznadziejnie rozmazywał po papierze rozmaite odcienie plakatówki, nieodmiennie dochodząc do kolorystycznych absurdów. Po kilku dniach sytuacja uległa nagłej zmianie. Nieoczekiwanie i w niezrozumiały sposób znalazła się książka tajnych dokumentów, ale za to zginęła znów książka spóźnień. Nieszczęsna pani Matylda była bliska obłędu. Cała pracownia trwała w napięciu, zaintrygowana tajemniczymi kradzieżami, popełnianymi przez nieznanego sprawcę z przyczyn zupełnie niepojętych. W odnajdywanych kolejno dokumentach nie było żadnych zmian, skreśleń ani sfałszowań, które