szczerze: <br>Nie każdy tak mało bierze <br>Za ten niezwykły nabytek... <br>Cnoty Azjaty wspaniałe <br>Zajmą tablice dwie całe, <br>Jeśli zechcecie je spisać... <br>Karany raz tylko jedyny,<br>Ze zwykłej i błahej przyczyny, <br>Za małą wycieczkę z rana <br>Bez wiedzy i zgody pana...* <br><br>Tłum gapiów otoczył herolda z takim talentem zachwalającego swój towar. Niewinną ranną wycieczką nazywało się tu zamiłowanie niewolnika do ucieczek - wada, która najbardziej obniżała cenę i mogła spowodować zerwanie kontraktu kupna. Herold wykorzystując zainteresowanie kupujących wskazał ręką na grupę dziewcząt, wyśpiewując znów na inną melodię skoczny wierszyk:<br><br>Śliczne Andaluzki <br>Zgrabniejsze niż kózki, <br>Dźwięczne jak skowronki, <br>Wesołe jak dzwonki, <br>Gdy ci przyjdzie