cierpką ironią. - I to już wszystko. Tak?<br>- To chyba jej pierwsza kwestia - zacząłem się tłumaczyć. - Dlatego zapamiętałem. A poza tym jest śmieszna.<br>&lt;gap reason="foreign"&gt; - powiedziała powoli, spoglądając mi w oczy, jakby mnie miała na myśli.<br>- Przepraszam, to miało być o mnie?<br>- Ale skąd! - zaprzeczyła. - To tylko inny cytat.<br>- O ten pani chodziło?<br>- Niezupełnie - mruknęła, błądząc myślami gdzie indziej.<br>Znowu zapadła cisza.<br>Moje napięcie rosło. Szliśmy już przez osiedle. Do pokonania zostało kilka krótkich alejek. Bezwiednie, mimowolnie, wyrywałem do przodu.<br>- A ty dokąd? - spytała i zatrzymała się, gdy jako pierwszy skręciłem w pewną odnogę chodnika, który najkrótszą drogą prowadził pod jej dom.<br>- A, nie