do mnie głos, parafrazując Hamleta. "Jeśli ma się to stać, to teraz. Nie później. Teraz!"<br>Przytrzymałem jej palce i znowu spojrzałem w oczy.<br>- Fin de partie już był - zacząłem z bijącym sercem. - A teraz... &lt;gap&gt; - i, jak to wiele razy widywałem na filmach, zacząłem się wolno zbliżać ustami do jej ust.<br>- Non - powstrzymała mnie, dosłownie w ostatniej chwili. - To byłby straszny kicz. A przecież tego nie lubisz.<br>Przełknąłem nerwowo ślinę i opuściłem głowę.<br>"Więc jednak nie", pomyślałem. A wtedy powiedziała:<br>&lt;gap&gt; - A jeszcze po chwili dodała: &lt;gap&gt;<br>Podniosłem ku niej wzrok, a ona czułym gestem potargała mi włosy, po czym zrobiła zwrot, ruszyła energicznie