Autor dochodzi do szeregu interesujących uogólnień. Tak np. kwestionuje istnienie w szeregach PPS zp jakiegoś określonego skrzydła prawicowo-nacjonalistycznego. Wszyscy bowiem członkowie tej partii dążyli do niepodległej państwowości polskiej. Dążenie to, odpowiadające konstelacji narodowo-państwowej Europy sprzed 1914 r., zajmowało również czołowe miejsce w programie działalności ZZSP i jego następcy - OZ PPS. "Narodowopolski charakter PPS zp" <page nr= 163>, a nienaruszanie przez kierownictwo tej partii przestrzeganych w SPD zasad centralizmu organizacyjnego, ani też nierealizowanie przez socjaldemokrację niemiecką przyrzeczeń dawanych Polakom - był podstawowym źródłem pogłębiającej się obcości między obu stronami. Aspiracje niepodległościowe socjalistów polskich kolidowały bowiem z interesami SPD, gdyż partia ta - w warunkach legalności