G , a dwóch dalszych - w fazie S cyklu. Przygotowaniu się komórek do wejścia w mitozę towarzyszą dodatkowe fosforylacje zarówno w C-końcu (jedna reszta treoniny), jak i w N-końcu łańcucha polipeptydowego H1 (jedna seryna i jedna treonina). Ten wybuch modyfikacji poprzedzający mitozę został nazwany superfosforylacją H1 [P81, s. 133]. Obejmuje ona wszystkie cząsteczki H1 i wprowadza do nich maksymalną liczbę grup fosforowych (od 6 u ssaków do 2428 w przypadku Physarum polycephalum [143]. Fosforylacja w interfazie jest bardziej specyficzna. Dotyczy pewnej tylko liczby molekuł H1, będąc bardziej wybiórczą pod względem rodzaju fosforylowanego aminokwasu oraz jego umiejscowienia w cząsteczce. Fosforylacja histonu