tak gęste, że Mandżaro musiał przebijać się na oślep. Wyciągniętą dłonią przesuwał wzdłuż drutu. Wolno, krok za krokiem, parł do przodu.<br>Naraz jego dłoń napotkała coś chłodnego, metalowego. Otworzył oczy, rozchylił gałęzie i syknął ze zdumienia. Tuż nad nim, w szczelinie muru, tkwił wielki głośnik &lt;page nr=47&gt;<br>Mandżaro przyjrzał mu się uważnie. Obmacał go z wszystkich stron, opukał.<br>"A więc to tak - pomyślał uszczęśliwiony. - Oto tuba, przez którą przemawiają duchy starego zamczyska".<br>Był dumny ze swego odkrycia. Zagadka jednego końca drutu została rozwiązana. Wyobrażał sobie miny dwóch inspektorów Paragona i Perełki - kiedy stanie przed nimi i powie: "Mam dla was ciekawe wiadomości". A