tak się jej nie powiodło, <br>zobaczyć w jej szeroko otwartych oczach śmiertelne przerażenie <br>i zgrozę, i wstyd, i ten specjalny rodzaj litości, który <br>się ma dla sponiewieranych i zhańbionych. <br><br>Więc cóż to za przyjaźń, jeśli się musi <br>swego przyjaciela wstydzić?! <br><br>I cóż to za przyjaźń, jeżeli ty mówisz taką <br>rzecz: "Okradli nas", a ten przyjaciel rzuca tylko w roztargnieniu: <br>"Tak?..." - i zaraz zaczyna mówić <br>o czym innym. A potem jeszcze (w chwili gdy ty naprawdę <br>straciłaś swoje obuwie i wiesz przecież, że nowego <br>tak prędko nie dostaniesz i że całą zimę będziesz <br>paradować w starych matczynych, wypchanych słomą) twój <br>przyjaciel ogląda