mamrocze coś jeszcze pod nosem i zawraca. <br>Michaś oddycha głęboko i uśmiecha się zakłopotany.<br>- W porządku zaczynajmy, bo ich tu rozbierze i się posną w ławkach.<br>- Nieźle podcięci - rzucam.<br>- To im może pomóc, bo te pieśni śpiewa się zazwyczaj w czasie czuwania przy zmarłym, a wtedy też człowiek trochę pociąga. Olu, słyszysz mnie? - mówi do interkomu. - Możemy zaczynać. Daj znać, gdy będziesz gotowa. <br>- Jestem gotowa, startuj taśmy.<br>- Taśmy start... Poszło.<br>I chłopy z babami rzeczywiście zaczynają zawodzić jak przy marach. Szok. Jakby człowiek miał ukryty magnetofon na normalnych uroczystościach. Jęczą nierówno, raz jakiś głos przebija się ponad inne, zdawałoby się, że