interpretować jako jakiś nowy sakrament. Tymczasem w Kościele pierwotnym chrzest w Duchu Świętym nie był żadnym sakramentem, ale synonimem chrześcijańskiego wtajemniczenia, darem łaski Ducha, a zarazem normą ówczesnej liturgii. Potwierdzają to pisma Ojców Kościoła - Hilarego z Poitiers, Cyryla Jerozolimskiego i Jana Chryzostoma, a także innych świadków tamtych czasów: Justyna Męczennika, Orygenesa, Didyma Ślepego, Tertuliana, Filoksena z Mabbug czy Józefa Hazzaya.<br><br> Z kolei Wspólnoty Jerozolimskie nawiązują do tradycji monastycznej pierwszych pustelników chrześcijańskich. Członkowie tych wspólnot starają się przenieść doświadczenia starożytnych eremitów do XX-wiecznych &lt;orig&gt;megapolis&lt;/&gt;.<br><br>&lt;tit&gt; Dwie pułapki&lt;/&gt;<br><br> Takie postawienie sprawy - że oto wracamy jakby do czasów wczesnego chrześcijaństwa - niesie za sobą jednak