a Ć x Ć b . Podzielmy ten zbiór na skończoną liczbę rozłącznych podprzedziałów X, -, X1 ; reprezentują one brane pod uwagę hipotezy (mianowicie hipoteza X, głosi, że prawdziwa wartość parametru x ­ X,) .<br> Wówczas dla każdej wartości parametru x możemy obliczyć prawdopodobieństwo przyjęcia hipotezy X, , jeśli funkcją decyzji jest d ; oznaczmy je P(X,, dix) .<br> Ale dla każdego x istnieje tylko jedno takie X,, że x ­ X, . Wobec tego można obliczyć prawdopodobieństwo, powiedzmy P(ver(d)ix) , przyjęcia hipotezy prawdziwej, przy założeniu, że prawdziwą wartością parametru jest x. Oczywiście chcemy, aby to prawdopodobieństwo było możliwie wysokie dla każdego x. Ponieważ zależy ono od