rynku i fiskalizm państwa. Kolejni szefowie firm armatorskich popełnili sporo błędów, które również odbiły się na kondycji rodzimych przedsiębiorstw żeglugowych. Zasadniczo wybierali między dwiema strategiami. Część decydowała się na "przejadanie" majątku, czemu zwykle towarzyszyło hasło restrukturyzacji, przystosowania firmy, zwykle dużej i nieruchawej, do warunków rynkowych. Klasycznym przykładem tej drogi są PLO. Część z kolei wybierała rozwój na kredyt, co zwykle przy kilku inwestycjach chybionych albo zwracających się w tempie dużo wolniejszym aniżeli założono prowadziło do finansowego zapętlenia. I tu najbardziej wyrazistym przykładem jest Polska Żegluga Morska.<br> Polskie Linie Oceaniczne w latach 1989-1999 sprzedały 107 statków za łączną kwotę 400 mln