ogrodzie za siatką przybrały postać rozwianych sylwetek ludzkich, śpiący ptak nie był widziany na szczycie topoli, lecz sam widział, kiedy tylko odmykał czujne oko i słyszał w cichym wieczorze lepiej niż w rozproszonym setkami szmerów i hałasów dniu, słyszał dziwną opowieść Szprychy siedzącej na niskim stołeczku wśród dzieci i pytanie Pająka.<br>- Chyba miał sklerozę ten Faraon, jak moja prababka?<br>- No, to była mniej więcej skleroza, tylko że się inaczej nazywała.<br>- Jak poszedłem do niej, to leżała i mówi do mnie: "Ach to ty, poznaję cię, ty jesteś Henryk, pamiętasz jak przyjeżdżałeś do mnie w dziewiętnastym roku", i zaczyna nawijać o jakichś