rys różniący pierwszą połowę dwudziestego wieku od drugiej, kiedy dzięki udoskonaleniu reprodukcji i kulturze obrazkowej najważniejsze dzieła światowego malarstwa stały się mniej więcej znane wszystkim. <br> Stypendium Funduszu Kultury Narodowej pozwoliło mi spędzić rok akademicki 1934/1935 w Paryżu, gdzie regularnie chodziłem do Luwru, także z grupą oprowadzaną przez malarza Józefa Pankiewicza, który zatrzymywał się przed niektórymi obrazami i mówił o technice danego artysty. Do grupy należeli Józef Czapski (który nota bene napisał książkę o Pankiewiczu), Kazimierz i Fela Krancowie, niekiedy kompozytor Roman Maciejewski, bodaj skrzypek Niemczyk i chyba ktoś jeszcze. Czyli zyskałem wprowadzenie w dziedzinę ważną, czułem to, dla poety. Nie