okna z ironicznym uśmiechem. Film kończy się zbliżeniem na twarz Szostaka - powalaną błotem i przerażoną.<br>Andrzej Werner, krytyk filmowy: - Jest to film tak obrzydliwy i ja tak się denerwuję, jak go oglądam, że nigdy jeszcze nie dotrwałem do końca. Poza tym jest nudny i źle zrobiony.<br>Tadeusz Sobolewski, krytyk filmowy: - Paradoks filmu "Godność" polega na tym, że nie powstawał on wcale na zamówienie polityczne władzy. O ile wiem, reżyser Roman Wionczek robił go z własnej inicjatywy. Władza w tym okresie nie chciała ośmieszać się tak prymitywną propagandą. Wolała puszczać w kinach filmy kung-fu licząc, że dzięki temu ludzie przestaną myśleć