jej zdolność, a w zasadzie niezdolność do przeprowadzenia reform wewnętrznych. Jeden bowiem z wniosków szczytu w Helsinkach (dla nas bardzo istotny) brzmi: najpierw UE musi się sama zreformować, po to, by potem przyjąć nowych członków. Tym razem sceptycyzm, i to całkiem uzasadniony, mają prawo wyartykułować kandydaci do członkostwa w UE. Paraliż państw piętnastki w sprawach kluczowych nie tyle dla rozszerzenia, co przyszłości unii jest aż nadto widoczny od wielu lat. Konieczność przeprowadzenia dalszych reform UE była oczywista już w momencie końcowych prac nad traktatem z Maastricht. Pomimo wieloletniej dyskusji, różnorodnych inicjatyw, które miały przygotować nowelizację traktatu o UE, efekt okazał się