10 lat byłem na Mnichu, rok później - na Galerii Gankowej. Góry mnie fascynowały, ale nie lubiłem chodzić po szlakach. Często wyciągałem ojca, dzięki któremu miałem ułatwiony dostęp w najbardziej tajemnicze zakątki Tatr. Chodząc po górach, już na granicy kwalifikowanej turystyki, jakby trochę na wyrost myślałem o wspinaniu - pociągało mnie to. Pasjonowałem się również topografią. Na tyle poważnie, że uznał to sam Władysław Cywiński, dedykując mi I tom swojego przewodnika: Filipowi - mam nadzieję, że mojemu następcy. Wkrótce pojawiła się chęć połączenia dwóch wielkich pasji mojego życia - sportu i gór. Zapragnąłem się wspinać. W tym celu tata umówił mnie z Janem Muskatem. 1