setnik (wadium suum donet ad ipsum comite vel illo centenario qui preest). W paragrafie 5 dopuszczono jednak implicite możliwość rozsądzania spraw także przez komesowskiego wysłannika (si est talis persona quod comes ad placitum vel centenarius vel missus comitis distringere non potest), choć nie wiadomo, w jakich okolicznościach do tego dochodziło. Pierwszoplanowymi postaciami byli tu w każdym razie comes i centenarius. Wydaje się jednak, że zwierzchność była na wiecu setkowym centeny zawsze obecna, czy to w osobie samego komesa, czy też za pośrednictwem jego wysłannika.<br>Czy zatem alemański centenarius był zastępcą komesa, a centena podokręgiem hrabstwa (komitatu)? Tak przedstawiały schemat zarządu terytorialnego