Teraz ożywiał się pan Czartkowski i wzmiankami o obiedzie tudzież sentencją ewangeliczną, że "duch jest ochoczy, mój łaskawco, ale ciało mdłe... od razu stwarzał atmosferę pełną pogodnej nadziei i miłego humoru, daleką od nudnych i trudzących spraw urzędowych. Komisarz zbierał papiery do swej torby i obaj panowie żwawo opuszczali kancelarię...<br>Po obiedzie pan Czartkowski szedł zwykle do swych zajęć gospodarskich, a komisarz -na króciutką drzemkę do swego pokoju.<br>&lt;page nr=160&gt; Reszta dnia upływała wśród przyjemnych pogawędek z pułkownikiem Oborskim przy kawie i fajkach lub na zdrowotnych spacerach po parku, lub wreszcie na niewinnej zabawie karcianej, do której wieczorami przyłączał się pan Czartkowski tudzież