dzikiego dingo przesłał do Warszawy wujostwu Karskim jako<br>upominek.<br> <br>&lt;gap reason="sampling"&gt;<br><br> "Jaki jestem niemądry! - pomyślał. - Przecież oni są ze mną!"<br> Zaraz też zrobiło mu się weselej.<br> - W jaki sposób odnajdziemy "Aligatora" w tym gąszczu statków? -<br>zagadnął.<br> - "Aligator" zakotwiczony jest w głębi zatoki - odparł ojciec. - Za<br>chwilę ujrzysz łódź, która już nas oczekuje.<br> Po kilkunastu minutach dorożka zboczyła na nabrzeże.<br> - Jesteśmy na miejscu - poinformował Wilmowski.<br> Obładowani pakunkami przeszli zaledwie kilkadziesiąt kroków, gdy<br>rozgarniając silnymi rękoma mrowie ludzkie, dotarł do nich wysoki<br>marynarz o szerokich ramionach.<br> - Dzień dobry Andrzeju, dzień dobry panie Smuga! - zawołał po polsku.<br>- Widzę, że przybył już nasz warszawiak!<br> Wilmowski i Smuga