nie potrafiliśmy więc idziemy w ciszy. Wychodzimy za ogrodzenie. Na około stadionu widać już tłum. Ogromne zaskoczenie, ci ludzie są kolorowi. Mają ubrania w różnych kolorach. W pewnym momencie poczułem się jakbym odzyskał wzrok. To był piękny widok. Idziemy na murawę stadionu. Rozglądam się za bliskimi, ale nikogo nie widzę. Pocieszam się jednak, że może podczas defilady kogoś wypatrzę.<br>Sama przysięga zbyt długo nie trwała. Kilka przemówień, fragment mszy i nasza znienawidzona rota. Ale wszystko się kiedyś kończy i przystąpiliśmy do defilady. W pewnym momencie zauważyłem kogoś z mojej rodziny, momentalnie zgubiłem krok i zostałem trochę z tyłu. Nie mogłem się