85 lat. <br>Pokazuje swój dom. Przez małe okna wpada niewiele słonecznego światła. Na ziemi tylko cienka, miękka mata. Czy nie brak mu wygodnego łóżka? Nie wie, gdyż nie zna takiej potrzeby. Nigdy w życiu nie spał w łóżku. Idziemy nad pobliski potok. Opowiada o zmarłej żonie, o życiu, o drzewach. Pogodny i ciekawy świata, domaga się ode mnie wciąż nowych informacji. Tak rzadko ma okazję porozmawiać z kimś z daleka. Doskonale pamięta ostatnią tak egzotyczną wizytę - czterdzieści lat temu. Do San Sebastian przyjechała wtedy cudzoziemka z Holandii. <br>Wystarczy popatrzeć w jego niesamowite oczy, by odczytać wolę życia i radość, jaką daje