wszystkie strony.<br>- Pan komisarz jakiś tam są... we dworze... kazali, żeby te papiery...<br>Kazimierz nie słuchał dłużej. Ruszył z powrotem ku domowi, jak mógł najśpieszniej - - Że też od razu nie zwietrzył, co się święci... że też od razu nie pomyślał!<br>Nade wszystko był przejęty tym komisarzem... Niby względem czego komisarz?... Pojmował, że w tym wszystkim jest ręka pana Czartkowskiego - - No, bo niby skąd - komisarz? Względem czego? I te papiery... Toż przecie gwałt byłby gruby i nazbyt oczywisty!<br>W sieni matka spojrzała nań z niepokojem.<br>- Już to wracasz, Kaźmirku?<br>Mruknął coś w odpowiedzi i szedł prosto do swego alkierza.<br>Wyjął papierzyska z