2002 stanowią najnowszy element z serii badań zapoczątkowanych przez Andrzeja Święcickiego na początku lat sześćdziesiątych (Święcicki, 1964), kontynuowanych przez Jerzego Jasińskiego w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych (Jasiński, 1984, 1989, 1992, 1996) oraz przez Janusza Sierosławskiego w latach dziewięćdziesiątych (1993, 1998).<br><br>Metodę pomiaru spożycia Święcicki zapożyczył od fińskiego badacza Kuusi (1957). Polega ona na pytaniu o ostatnią okazję picia trzech podstawowych typów napojów alkoholowych tzn. piwa, wina i wódki. Zakłada się, że spożycie podczas ostatniej okazji jest typowe dla rocznego cyklu picia respondenta. Metoda ta pozwalała uchwycić znaczną część spożycia rzeczywistego respondentów. W badaniach Święcickiego z początku lat sześćdziesiątych ankieta "chwytała" od