w ciężkich butach. Jeden z tych butów przed momentem kopnął ją, cucąc.<br>- Wstawaj, wiedźmo! <br>Znowu kopniak, odzywający się bólem aż w korzeniach zębów. Zobaczyła pochylającą się nad nią twarz.<br>- Wstawaj, powiedziałem! Na nogi! Poznajesz mnie?<br>Zamrugała oczami. Poznała. To był typ, którego kiedyś przypaliła, gdy uciekał przed nią teleportem. Rience. <br>- Policzymy się - obiecał jej. - Policzymy się za wszystko, dziwko. Nauczę cię bólu. Tymi rękoma i tymi palcami nauczę cię bólu. <br>Sprężyła się, zacisnęła i rozwarła dłonie, gotowa do rzucenia zaklęcia. I natychmiast zwinęła się w kłębek, krztusząc się, charcząc i dygocząc. Rience zarechotał. <br>- Nic z tego, co? - usłyszała. - Nie masz nawet krztyny