komunię osób. Dopiero perspektywa personalistyczna pozwala włączyć przyjemność jako integralną część tworzenia wspólnoty małżeńskiej.<br>Przyznaje jednak Ojciec, że zaszła tu zmiana w nauczaniu Kościoła? Dziś współżycie dla samej radości - o ile nie wyklucza możliwości poczęcia dziecka za pomocą sztucznych metod - nie jest uznawane za działanie grzeszne? <br>Trochę Pan to przekręca. Primo, współżycie, które nie wyklucza poczęcia nigdy nie było uznawane za grzeszne. Secundo, redukowanie aktu małżeńskiego jedynie do prokreacji, choć głosili je ongiś znaczący teologowie, nigdy nie było nauczaniem Kościoła. Tertio, w podtekście Pana pytania słyszę ton dosyć popularnego sposobu myślenia, że religia zubaża nasze życie, bo odbiera nam sporo przyjemności