szanowany jako niegdysiejszy redaktor "Mercure du XIX si*ecle" a potem stały współpracownik pisma "Le Globe", zapragnął wyraźnie partycypować w scenicznych sukcesach romantyków; nowatorstwo jego fatalnie nieudanego dramatu ograniczało się jednak do fabuły gorszącej i obrażającej majestat monarchii. Sztukę źle przyjęto, i autor wycofał ją po pierwszym przedstawieniu. Bezzwłocznie opublikował Przedmowę w prasie, a po kilku dniach także w osobnej edycji rozsławionego dzieła, za jego porażkę winiąc publiczność. Królowa Hiszpanii upadła oto nie z przyczyn defektów artystycznych - została odepchnięta tylko pod wątpliwym zarzutem niemoralności. Szans wznowienia dzieła już nie było, toteż autor swobodnie obrażał premierowych widzów: <gap>. Z podobnych względów szyderczo odciął