ocenił prawdopodobieństwo bałaganu na podłodze. Wyszedł.<br>Z wygonu wprost na plebanię rwała żwawo stara baba, motając długą spódnicą.<br>- Sława - zasyczała baba. Przetarła wierzchem dłoni swoje obłe policzki.<br>- Na wieki. - Ksiądz co fnął rękę. - Nie całuj, na co to się zdało komu.<br>Co powiecie, babo? - Wilki Żyda zadusiły na miedzy koło Przepastnej.<br>- Skąd wiecie, że wilki? - A Kurdiuk mówił. - Komu? Wam? - Mnie mówił.<br>Powiada, że przez zimę namnożą się i pozjadają.<br>- A ty co za jedna? - Ja Warwara, ja po prośbie chodzę.<br>- Aha - zastękał ksiądz i począł bezładnie mówić, pochylił się ku babie: - Wilki nie m nożą się, ale powstają z człowieka