zachcianki, dziecinnego marzenia, które nie przystoi dorosłemu mężczyźnie. Nie było w nim goryczy, no, może odrobinę.<br>- Cóż - mówił - kariera sportowa trwa tak krótko, krócej nawet niż młodość. Moja młodość przypadła na nie ten czas i nie na to miejsce.<br>W latach dziewięćdziesiątych Afgańczycy podejmowali desperackie próby powrotu na sportowe areny. Przeszkodą okazały się rachunki za podróże samolotem i pokoje hotelowe, których afgańskie władze nie były w stanie uregulować. To właśnie z braku pieniędzy afgańscy sportowcy nie pojechali na przykład na Igrzyska Azjatyckie do Bangkoku. Wysłali do Tajlandii tylko urzędników i tylko po to, by jako poczet sztandarowy wzięli udział w uroczystym