drzewa,<br>Żałoba na wiosennym wietrze się rozwiewa,<br><br>I śmierć zda się błahostką, gdy wiosna upaja...<br>Postaram się pociągnąc do połowy maja.&lt;/&gt;<br><br><br><br>&lt;div sex="m"&gt;&lt;tit&gt;TALIZMANY&lt;/&gt;<br>Kto cię zesłał błękitna niedolo<br>Na te czarne, ziemskie obszary?<br>- Nasze oczy od spojrzeń bolą,<br>Dzień nad nami przestrzennie szary.<br><br>W ciszy wielkiej, męką wezbranej,<br>Wyznajemy wiarę najprościej:<br>Przyciskamy do warg talizmany<br>Niepotrzebnej ludziom miłości.<br><br>W uporczywej serc anatemie<br>Czuwa śmierci niedoskonałość -<br>Po cóż kochać tę czarną ziemię,<br>W której kości spoczęła białość?<br><br>Od wygasłych świateł odchodzę,<br>W ostateczną wystygłą jesień -<br>Talizmany leżą na drodze,<br>Leżą aż do nowych podniesień.<br><br>Przed niebieskim &lt;orig&gt;przysionem&lt;/&gt; złożę<br>Nasze białe, zdrętwiałe kości -<br>Umiłuj