coraz bardziej minimalistyczna, dla czytelników od których wymaga się coraz więcej &lt;orig&gt;samozapartej&lt;/&gt; decyzji.<br>Usiłuje co prawda funkcjonować również powieść narracyjna - taka właśnie, do której namawia nas Nabokov - ale działa ona na marginesie i wygląda anachronicznie z tymi opisami rozwleczonymi, co przecież TV potrafi nam dzisiaj pokazać w mgnieniu oka. Raymond Queneau, zwolennik eksperymentów "nowej powieści", kpi z tych przestarzałych wysiłków, dając ich parodię: "Na stole znajdowała się łyżka, widelec, szklanka, nóż, solniczka - ale zaraz, czy czegoś nie zapomniałem, zobaczmy jeszcze raz, nóż, solniczka, łyżka, widelec, szklanka, ach oczywiście! jeszcze wyszczerbiony talerzyk". Otóż Nabokov, gdyby czytał pastisz Queneau (o czym nie wiadomo