strajk ostrzegawczy na 27 marca, a w razie niespełnienia postulatów bezterminowy strajk okupacyjny od 31 marca 1981 r. 30 marca strajk odwołano po podpisaniu wspólnego oświadczenia KKP NSZZ "Solidarność" i Komitetu rady Ministrów ds. Związków Zawodowych (TS nr 1). Formalnie "Solidarność" nie uzyskała niczego istotnego (faktycznie kryzys przyśpieszył rejestrację NSZZ RI "Solidarność"). Nie tyle się sama cofnęła, ile raczej - w poczuciu odpowiedzialności za kraj ( "została cofnięta" przez Wałęsę i krąg doradców przed wejściem "w stan narodowego powstania". Tak ( trafnie ( określił sytuację u progu 31 marca Jan Rulewski, protestując w liście do KKP (31 marca) przeciw porozumieniu i odwołaniu strajku oraz zaprzepaszczeniu