Nurt jej toczy się wśród czarnych, przepaścistych bagien. U jej ujścia znajdują się Wyspy Bursztynowe, a nad jej brzegiem stoi miasto Hermion, w którym złota jest moc nieprzebrana. <br>- Złupiłbym ten gród - uderzył komtur w rękojeść miecza - żebym jeno wiedział, gdzie go szukać. <br>- Nie pojąłeś? - zdziwił się mnich. - Przecie Erydan to Radunia, a Hermion nic &lt;orig&gt;inszego&lt;/&gt;, jeno Gdańsk. <br>- A owo złoto to gdańskie błoto - dokończył komtur. - Iście nie brak go w tym grodzie. <br>- Nie drwij - uciszył go zakonnik. - Nie wiesz, iż bursztyn nazywają w świecie "bałtyckim złotem"? &lt;orig&gt;Łacno&lt;/&gt; wymienisz go na najcenniejszy z kruszców. <br>Henryk przestał się śmiać. <br>- Dobrze mówisz! - zawołał. - Dziś