swoim programem, którego nikt nie kwestionował. "Solidarność" przegrała jednak z generałem Jaruzelskim. Potem przywiązanie do równości i sprawiedliwości zaczęło słabnąć. W elitach ruchu opozycyjnego było coraz więcej takich, którzy myśleli, jak się z tego zobowiązania wykręcić. W partii komunistycznej także nikt wpływowy nie zamierzał się upierać przy postulatach sprawiedliwości. Mieczysław Rakowski w 1988 r. podniósł śluzę niby-prywatyzacji. Rozpoczęło się &lt;q&gt;"uwłaszczanie nomenklatury"&lt;/&gt;, czyli przechwytywanie majątku państwowych przedsiębiorstw przez ludzi komunistycznej władzy.<br><br>&lt;tit1&gt;Nadzieja w "Solidarności"&lt;/&gt;<br>Przy Okrągłym Stole został zarysowany program, w który wpisana była gwałtowna eksplozja nierówności. To prawda, że nierówności są od kapitalizmu nieodłączne, ale mogą być wielkie lub ograniczone