że za mało pracuję i mam niewybaczalnie nonszalancki stosunek do zawodu. Zapisywał błędy, które jego zdaniem popełniałam w trakcie przedstawienia i wyliczał mi je po powrocie do domu, kiedy siadaliśmy do kolacji. Denerwował mnie.<br>Popołudniami przygotowywałam "Portret Doriana Graya" na małej scenie w Narodowym. Obie premiery - w odstępie dwóch tygodni. Recenzje po "Ślubach panieńskich" miałam doskonałe, pisano o mnie, że "płomień, serce" itp. "Dorian Gray" też był sukcesem. W tym samym miesiącu dostałam propozycję zagrania Agnieszki w "Człowieku z marmuru" Wajdy.<br>Dla mojego męża Wajda - to był ktoś w rodzaju Pana Boga: byli tuż po "Ziemi obiecanej". Tymczasem ja oświadczyłam, że