na ścianach &lt;name type="place"&gt;Haus Kressendorf&lt;/&gt;. Nie spodziewano się zapewne, że będą je kiedyś oglądać polskie oczy, nikt bowiem nie pokusił się wcale, ażeby je usunąć, jak wydrapywano na przykład z pochodzącej z Belwederu sypialni napis w drzewie, do kogo należała. Kartki głoszą: Muzeum Narodowe w Krakowie, Warszawie, &lt;page nr=27&gt; Muzeum Miasta Warszawy, Gmachy Reprezentacyjne Rzeczypospolitej, Łazienki, Belweder, Gabinet Archeologii Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kolekcja &lt;name type="person"&gt;Pinińskiego&lt;/&gt; i tak dalej. Nawet naklejek, świadczących, że cykl &lt;name type="person"&gt;Canaletta&lt;/&gt; &lt;name type="tit"&gt;Warszawa&lt;/&gt; znajdował się czasu ubiegłej wojny w leningradzkim Ermitażu, nie zdjęto. Na meblach, dywanach, zegarach, porcelanie, gobelinach rzecz podobna.<br>Kradzież? Nic podobnego. U początku sprawy stoi jesienią 1939 roku dekret gubernatora, jedno