to absolutne objawienie, na Super Ape bowiem brzmiała najpełniej. Inni uważali, że płyta jest "przekombinowana", zbyt bogata, a przez to nie do słuchania. Dopiero parę lat później okazało się, że osiągnięcia niewielkiego człowieka z Kingston stały się niebywałą inspiracją.<br>"Do dzisiaj nikt nie wie, jakiej techniki ŤScratchť używał - wspomina Max Romeo. - Miał tam czterośladowy magnetofonik, a wydawało się, że upychał na taśmie z szesnaście Śladów". Perry tłumaczył to tak: "Ja mam cztery ślady, a pozostałe dwadzieścia pożyczam z Kosmosu. Jestem pasterzem dubu".<br>Właśnie dzięki magii Black Ark i wypracowanej techniki miksowania Perry zdołał uzyskać brzmienie zdumiewająco inne od brzmienia innych producentów