promieniowania radu, doprowadził do wysunięcia przez Marię Skłodowską-Curie w 1900 r. postulatu przemian atomowych jako źródła promieniowania. W tym samym czasie nastąpiło odkrycie innych nieznanych substancji promieniotwórczych: aktynu (Debierne 1899), toronu (Rutherford 1900), aktynonu (Debierne, Giesel 1900), radonu (Dorn 1900). W 1903 r. została ostatecznie sformułowana hipoteza przemian promieniotwórczych (Rutherford, Soddy). Wreszcie w latach 19001908 liczni badacze (Rutherford, Soddy, Ramsay, Geiger, Dewar i inni) zidentyfikowali cząstki promieniowania radu jako zjonizowane atomy helu, a w 1912 r. Soddy, opierając się na modelu atomu Rutherforda (1911), sprecyzował pojęcie izotopii.<br><br>&lt;tit&gt;2.1. Szeregi promieniotwórcze&lt;/&gt;<br><br> Wszystkie pierwiastki cięższe od bizmutu są promieniotwórcze. Tworzą one