po chudych barkach, póki nowa fala snu nie rzuciła nim o posłanie.<br>- Mam to gdzieś, zamruczał Smok, idę zabaczyć, co z wozem.<br>Podnieśliśmy się wszyscy jak na komendę, już było dość jasno, z ubieraniem poszło nam bez trudu, tylko Dziadzio przewrócił na szafce nocnej świętą Teresę z soli krystalicznej, więc Rysiek znów się zerwał, ale to się przydało, bo zamknął za nami te drzwiczki na schodach.<br>Wsiedliśmy do auta jak złodzieje, domy rynku czerniały trójkątnie, obrzeżone pogodnym świtem, cicho! - syknął Dziadzio, gdy Smok zapuścił motor, szum auta tłukł się w ciasnej uliczce jak alarm, zjechaliśmy w dół na przedmieście, i jeszcze