hipotezę, popartą informacjami zawartymi w relacjach byłych gestapowców, że podobnych prób dokonano i w stosunku do innych organizacji podziemnych. Z punktu widzenia aparatu bezpieczeństwa uplasowanie agentów w kierownictwach organizacji dawało doskonałe możliwości obserwacji i przeciwdziałania działalności ruchu oporu. Jak się wydaje, opisana metoda należała do stereotypów działania aparatu bezpieczeństwa III Rzeszy na terenach okupowanych.<br>O siatce agenturalnej SD wspomniano wyżej. Po reorganizacji 1942 r. działalności agenturalnej, gdy wszystkich konfidentów podporządkowano referatowi "N" urzędu KdS, SD zdołała częściowo zachować swych informatorów. Jednakże od tego momentu główną rolę w pracy z konfidentami nastawionymi na śledzenie ruchu oporu zaczęło odgrywać gestapo.<br>Konfidentami posługiwała się