Otwarta sesja obraduje, przynajmniej pozornie, jakby nie się nie stało. Udaje się więc przezwyciężyć impas dotyczący zwołania szczytu przywódców 21 krajów Ligi na luty 1978. Ale już tu poczynają rysować się pęknięcia wewnętrzne. Syria, Libia, Algieria, OWP przyciskają Egipt, aby szczyt odbyć możliwie szybko. Wyraźnie więc chodzi im o powstrzymanie Sadata od dalszych kroków w kierunku dwustronnych rozmów z Izraelem. Tunis staje się też miejscem, gdzie OWP po raz pierwszy w sposób jawny i konkretny decyduje się na udział w konferencji genewskiej w ramach jednolitej delegacji wszystkich państw graniczących z Izraelem. Jednakże pozostaje kilka istotnych zastrzeżeń. <br>Syria już wtedy wyraźnie akcentuje