Hamleta i &lt;name type="person"&gt;Fantazego&lt;/&gt;, ból &lt;name type="person"&gt;Tartuffa&lt;/&gt; i Konrada, ból &lt;name type="person"&gt;Estragona&lt;/&gt; i &lt;name type="person"&gt;Vladimira&lt;/&gt;. Biały robak w sednie uschniętej rzeczy. Ból &lt;name type="person"&gt;Fedry&lt;/&gt;, &lt;name type="person"&gt;Don Juana&lt;/&gt;, Antygony i Henryka w &lt;name type="tit"&gt;"Ślubie"&lt;/&gt;. Ból każdego. Bez bólu świat byłby obojętny - pisał Gombrowicz. Ale bez świata ból byłby tylko pluszową maskotką Najwyższego.<br><br>Bradecki dotknął rzeczy ważnej: &lt;name type="person"&gt;Marat&lt;/&gt; i &lt;name type="person"&gt;Sade&lt;/&gt; to jedno, tylko że inaczej odmalowane.&lt;/&gt;<br><br>&lt;q&gt;"Zaproponowałem Andrzejowi Sewerynowi objęcie stanowiska dyrektora artystycznego Starego Teatru w Krakowie. Moim zdaniem to najlepsza kandydatura, jaką sobie można wymarzyć"&lt;/&gt; - takie oświadczenie wygłosił kilka tygodni temu Kazimierz Michał Ujazdowski, minister kultury i dziedzictwa narodowego. <br>Przed tygodniem Paweł Głowacki w artykule &lt;name type="tit"&gt;"Miałeś, chamie, złoty róg