Prowadząc czółno Amazonką planet. <br><br>Tam Wittlin ciągle wkłada łyżkę zupy <br>410<br>W zarosłe usta człowieczego głodu, <br>Baliński słyszy dzwoneczki karawan <br>W różowo-szare zmierzchy Ispahanu, <br>Tytus Czyżewski powtarza zaklęcie <br>Pasterzy dmących w dudki Jezusowi, <br>415<br>Ważyk ogląda okręt na wystawie, <br>Iskrzy się fala u Apollinaire'a. <br>Tam się rozlega trel polskiej Safony,<br>Jakiej nie było nigdy w naszej mowie, <br>Orszuli wzeszłej po czterech stuleciach. <br>420<br>Życie się zetrze, wirująca płyta <br>Dłużej niżeli aksamit Carusa <br>Grać będzie skargę Marii Pawlikowskiej, <br>Znad brzegów śmierci jej "Perché? Perché?" <br><br>Więc niedaremna była krew ułana <br>425<br>Zakrzepła w gwiazdki dla mrówek pod brzozą? <br>Może nie całkiem godzien